همدم

نمیدونم چی بنویسم. سخته. ولی مینویسم.یه روزی روزگاری همه ارزوم این بود که یه همسری داشته باشم که مثلا همدمم باشه مثلا همراهم باشه. صحته های قشنگی از این که من از زندگیم چی میخام مگه؟ همسرم بیاد خونه ب همدم...ادامه مطلب

انقدر دلم گرفته که حد نداره چقدر خوبه ادم میتونه گریه کنه وگرنه منفجر میشد

ازدواجمم همچین اش دهن سوزی نشد خانواده همسرم از یک شهر شمالی هستن و کلی اختلاف نظر و رفتار داریم با هم و کلی داستان..انقدر که تا الان نمیدونم چند بار به همسرم گفتم طلاق میخام، ولی میگه نه

همدم...

خیلی وقته که چیزی ننوشتم

من عقد کردم خدا به من این نعمت رو داد، الان که دارم می‌نویسم یادم میاد چقدر ناامید بودم... البته زندگی سختیهای خودشو داره، تو هر مرحله یجوری...مجردی سختی خودشو داره .. متاهلی هم سختی های خودشو داره انعطاف و سازگاری و گذشت خیلی زیاد میخاد، خلاصه اینکه دارم یاد میگیرم هر چی آدم داره نعمته هرچی... زندگی رو هم خیلی نباید سخت گرفت واقعا دنیا دوروزه

همراههایی که برام مینوشتن تو ناامیدتر نشدنم تاثیر داشتن یه کامنت بامحتوا یه لینک آموزنده هم خدمت به خلق هست 

همدم...

همدم...

 

یکنواختی

همدم...

همونطور که هر کسی یک قدی دارد و صورتها منحصر به فرد است و هر کسی در یک خانواده با شرایطی خاص بدنیا امده.... و اینها همگی غیرقابل تغییر هستند. بر فرض که با جراحی زیبایی بتوان ظواهر را تغییر داد اما کلا بعضی چیزها غیرقابل تغییر هستند. به این نتیجه رسیدم که ازدواج و بچه دار شدن هم جزیی از سرنوشت است که همدم...ادامه مطلب

همدم...

متاسفانه دووم نیاوردم و دوباره ...

الان چند روزه که داغونم، تا مرز فکر کردن به مرگ هم میرم :-( 

ایا خواست خدا همین هست؟

بدجور خوردم به پوچی. شاید خواست خدا همینه که ازدواج نکنم، پس کی بچه دار بشم، پس با نیاز به عشق و محبت همسر و میل به مادر شدنم چکار کنم، همش احساسات و نیازهایی پوچ و بی معناست؟ 

همدم...

:-(

:-(

همدم...

دارم میمیرم... خدایا چقدر سخته .. خدایا به دادمون برس

 

چه لحظات سختیه 

همدم...